Helvetvett

av Martin Steinum Brun

Døm som tålå um mangt og vidt, sku visst alt ilt som ti me sit
Kå mange lykkjo e ha knytt, kå mange knive e ha slift
Kå vendt på hugu korset va som hugu mine tegna ha'
At i slik lægjand lag e trivst va å tålå beint i mist

For just i dag ser ændin ei ut som gråt og sut

Ei rimkvit hånd e skimta kom, ikkje reint olikt ein orm,
som ga se te å struke me og sporde kålest det stod te
På såmå tid mitt vett tok ti å spille vilter fantasi
um kålest e sku' ormen flå og dengje åm bå' gul og blå

For just i dag ser ændin ei ut som gråt og sut

Ja, um mitt blikk bar på slik konst at uppreist folk vart liggjan dumt
og ikkje røyve på ein fing; du skulle lagt på spring

Martin Steinum Brun er ein 22-år gamal, turglad student ved Norges musikkhøgskole. Ironisk nok er han no i storbyen for å fordjupe seg i folkemusikk-tradisjonen frå heimtraktane. Han dreg inspirasjon frå dei sentrale bygdediktarane i sine eigenskrivne verk.

Illustratør: Vera Sonne @verasomjakter

VÅGÅMÅL TIL NYNORSK
tålå = talar, pratar
lykkjo = løkker
hugu = hovud
lægjand = skrattande
i mist/imist = feil, usant
ændin = enden
røyve = røre, lee